Διαδικτυακά φεστιβάλ
Διαδικτυακό φεστιβάλ L’ECLAIRAGE REVIENT/ΚΥΜΑΤΑ ΦΩΤΟΣ : Πέντε νέες βιντεοπαραστάσεις σε πέντε εμβληματικά τοπόσημα της ΔΕΗ
των Παντελή Καλογεράκη και Μιχάλη Καλογεράκη • Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Κουμεντάκης • Ατμοηλεκτρικός Σταθμός Αλιβερίου ΔΕΗ
18'
Από έως
Περιγραφή
Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει το νέο διαδικτυακό φεστιβάλ Κύματα φωτός, σε συνεργασία με τη ΔΕΗ, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Κουμεντάκη. Πέντε ατμοηλεκτρικοί σταθμοί της ΔΕΗ, στο Αλιβέρι, την Πτολεμαΐδα, τη Μεγαλόπολη, τον Λάδωνα και το Λαύριο «ζωντανεύουν», μέσω της μουσικής και της εικόνας. Στο πλαίσιο του διαδικτυακού φεστιβάλ Κύματα φωτός, πέντε καλλιτεχνικές ομάδες μπαίνουν στα παλιά εργοστάσια της ΔΕΗ και δημιουργούν για την ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΛΣ, την GNO TV, πέντε site specific βίντεοπαραστάσεις όπου η μουσική και το σενάριο εμπνέονται από τους χώρους, την ιστορία και τους ανθρώπους που εργάστηκαν εκεί.
Το πρώτο βίντεο του διαδικτυακού φεστιβάλ Κύματα φωτός, έχει τίτλο L'éclairage revient [το φως επιστρέφει], γυρίστηκε στον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό Αλιβερίου και θα προβάλλεται δωρεάν στην GNO TV από τις 15 Ιανουαρίου.
Οι δημιουργοί του Παντελής και Μιχάλης Καλογεράκης, σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Παναγιώτη Ανδριανό εμπνεύστηκαν από τα τετράδια με σημειώσεις που βρήκαν στο εργοστάσιο και δημιούργησαν έναν ηχητικό κόσμο όπου η ποίηση του Arthur Rimbaud συνομιλεί με τις σκέψεις των ανθρώπων που εργάστηκαν στο Αλιβέρι.
Η μουσική του Μιχάλη Καλογεράκη παίρνει έμπνευση από τους ήχους του εργοστασίου, τη λύρα, τον ηλεκτρισμό, τη σιωπή και αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των εικόνων, των σκέψεων και των λέξεων.
Το πρώτο εργοστάσιο της ΔΕΗ: Ατμοηλεκτρικός Σταθμός Αλιβερίου
Στις 7 Αυγούστου 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού με τον νόμο 1468. Το πρώτο έργο της ΔΕΗ στο Αλιβέρι ξεκινάει τον Φεβρουάριο του 1951 και στοχεύει στην ανάπτυξη δύο λιγνιτωρυχείων συνολικής παραγωγής 3.000 τόννων λιγνίτη ημερησίως. Η δημιουργία των λιγνιτωρυχείων Αλιβερίου άνοιξε τον δρόμο για την αξιοποίηση και άλλων λιγνιτικών αποθεμάτων της χώρας με σύγχρονες μεθόδους εκμετάλλευσης.
Το A’ Ενεργειακό Πρόγραμμα που σηματοδοτεί την πρώτη φάση του εξηλεκτρισμού, καταρτίζεται τον Μάρτιο του 1951 και υλοποιείται υπό την εποπτεία της Ebasco, με κεφάλαια από τον δημόσιο προϋπολογισμό, το Σχέδιο Μάρσαλ και τις ιταλικές πολεμικές αποζημιώσεις. Σχεδιάζονται τέσσερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια (Άγρας, Λάδωνας, Λούρος, Αχελώος) και ένα θερμικό (Αλιβέρι). Ταυτόχρονα, κατασκευάζονται οι πρώτες γραμμές μεταφοράς, καθώς και δίκτυα διανομής.
Ο πρώτος σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ, ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός Αλιβερίου, κατασκευάζεται με γοργούς ρυθμούς στον Κάραβο, το επίνειο του Αλιβερίου, και τίθεται σε λειτουργία στις 2 Ιουλίου 1953 (ισχύς: 80.000 KW). Ως καύσιμο χρησιμοποιεί τον λιγνίτη των Λιγνιτωρυχείων Αλιβερίου που βρίσκονται στη θέση Μπρινιάς. Ο λιγνίτης φτάνει στον Κάραβο με βαγονέτα και οδηγείται στο συγκρότημα του Καθαριστηρίου πριν φτάσει στον ΑΗΣ για να τροφοδοτήσει τους λέβητες (το συγκρότημα του Καθαριστηρίου κατεδαφίστηκε). Οι δύο σύγχρονες στροβιλογεννήτριες εξασφαλίζουν ικανότητα παραγωγής ενέργειας 600.000.000 KWH ετησίως. Κατά το διάστημα 1953-1954, ο Σταθμός καταναλώνει περισσότερους από 350.000 τόννους λιγνίτη. Παράλληλα, δημιουργούνται οι πρώτοι οικισμοί για το προσωπικό της ΔΕΗ – μια πολιτική της Επιχείρησης που θα εφαρμοστεί συστηματικά και σε άλλα έργα της περιφέρειας.
Ο ΑΗΣ Αλιβερίου έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ενεργειακή υποστήριξη του συγκροτήματος της πρωτεύουσας και των πρώτων δικτύων που κατασκευάστηκαν μέχρι να ολοκληρωθούν και τα υπόλοιπα –υδροηλεκτρικά– εργοστάσια του Α’ Ενεργειακού Προγράμματος.
Συντελεστές – Διανομή
Μουσική: Μιχάλης Καλογεράκης
Σύλληψη: Παντελής & Μιχάλης Καλογεράκης
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Ανδριανός
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Καλογεράκης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Μιχάλης & Παναγιώτης Ανδριανός
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Τζέισον Ουάστορ (τύμπανα)
Γιάννης Πατάκας (ηλεκτρική κιθάρα)
Ανδρέας Αρβανίτης (λύρες)
Νίκος Παπαϊωάννου (τσέλο)
Αλέξης Στενάκης (κλαρινέτο)
Κωνσταντίνος Ράμμος (πλήκτρα)
Αλέξανδρος Τζιόβας (μπάσο)
Μιχάλης Καλογεράκης (κιθάρα)
Ποιήματα των Αρθούρου Ρεμπώ και Παντελή Καλογεράκη, καθώς και σημειώσεις και καταγραφές των εργαζομένων του εργοστασίου διαβάζουν οι: Σάιμον Ρήντλερ, Μάνος Πετράκης, Χρήστος Κραγιόπουλος, Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, Παντελής Καλογεράκης.
Σκηνοθετικό σημείωμα
L'éclairage revient – σημείωμα των δημιουργών
«Φωταύγεια ορίζεται η εκπομπή φωτός χωρίς θέρμανση, η λαμπρότητα αλλά και η λάμψη.
Σχετίζεται με την έκλαμψη όπου μεταφορικά είναι η διαυγής σκέψη και η οξυδέρκεια.
Εκλάμψεις ονόμασε ο Arthur Rimbaud την πρώτη του ποιητική συλλογή».
Στην πρώτη μας επίσκεψη στο χώρο του εργοστασίου βρήκαμε τετράδια με σημειώσεις, υποδείξεις και παρατηρήσεις των εργατών που δούλευαν εκεί. Στα ταπεινά εκείνα ντοκουμέντα αντικατοπτρίζεται η συλλογική προσπάθεια των ανθρώπων να λειτουργήσουν μια μηχανή προκειμένου να παράξει ηλεκτρισμό.
Θελήσαμε έτσι να δώσουμε χώρο στα γραπτά που βρέθηκαν παραιτημένα και σκονισμένα μέσα στο εργοστάσιο, κάνοντας μια ξεχωριστή αφιέρωση στους ανθρώπους του Αλιβερίου.
Έτσι οι εργάτες που από το 1953 δούλεψαν αφιερώνοντας την ζωή τους, γίνονται ο Χορός και ο Arthur Rimbaud ο προφήτης που έγραψε σχεδόν 100 χρόνια πριν, το 1873: «Τα εκατομμύρια των ανθρώπων δεν νιώθουν την ανάγκη να γνωριστούν, βιώνουν τόσο πανομοιότυπα την εκπαίδευση, το επάγγελμα και τα γηρατειά, ώστε η ροή του βίου τους είναι άπειρες φορές πιο σύντομη από όσο μια τρελή στατιστική λέει για τους λαούς της Ευρώπης».
Τα προφητικά ποιήματα του Arthur Rimbaud συνομιλούν με τα λόγια των εργατών και την ποίηση του Παντελή Καλογεράκη, ενώ η μουσική είναι ο κοινός παρονομαστής της αφήγησης: από την μανία της μηχανής, τον κίνδυνο του εργοστασίου, την ασταμάτητη εργασία του ανθρώπου. Άλλοτε με τους ήχους του εργοστασίου, τη λύρα, τον ηλεκτρισμό, ακόμα και τη σιωπή, η μουσική συνδέει την εικόνα με τις λέξεις.
Η ταινία αφιερώνεται στα θύματα στο Λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου στις 9 Δεκέμβρη του ’68.