Περιγραφή

Η διακεκριμένη πιανίστρια Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου ερμηνεύει τη «Μεγάλη σονάτα» αρ. 4 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ 2020, το οποίο ήταν αφιερωμένο στην πιανιστική μουσική του Μπετόβεν.

Το Φεστιβάλ Πιάνου της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ 2020, μια μεγάλη γιορτή για τον «βασιλιά των οργάνων», επέστρεψε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά με ένα μοναδικό αφιέρωμα στην πιανιστική μουσική του Μπετόβεν, με αφορμή τη συμπλήρωση 250 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου μουσουργού. Έντεκα αναγνωρισμένοι Έλληνες πιανίστες σε πέντε βραδινά ρεσιτάλ και τέσσερις πρωτοεμφανιζόμενοι σολίστ σε απογευματινές συναυλίες παρουσίασαν τις 32 σονάτες για πιάνο του κορυφαίου Γερμανού συνθέτη.

Το ρεσιτάλ βιντεοσκοπήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020 στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ.

Σε συνεργασία με το




Το «ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΙΑΝΟΥ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣ 2020» εντάσσεται στην Πράξη «ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΣ» (MIS 5004053) με κωδικό 2017ΕΠΑ08510107 (Άξονας 06 του Ε.Π. «ΑΤΤΙΚΗ») και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από Εθνικούς Πόρους. 

Με μια ματιά – Σύνοψη

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν

Σονάτα για πιάνο αρ. 4 σε μι ύφεση μείζονα, έργο 7

Ι. Allegro molto e con brio
ΙΙ. Largo, con gran espressione
III. Allegro
IV. Rondo: Poco allegretto e grazioso

Η επονομαζόμενη «Μεγάλη σονάτα» (Grande Sonate), έργο 7 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν είναι η μεγαλύτερη σονάτα του συνθέτη για πιάνο μετά τη Hammerklavier, έργο 106. Ο Καρλ Τσέρνυ είχε προτείνει γι’ αυτή τον τίτλο Appassionata, αντί για τη Σονάτα σε φα ελάσσονα, έργο 57.

Είναι γραμμένη στη λαμπερή και μεγαλόπρεπη τονικότητα της μι ύφεση μείζονος, όπου είναι γραμμένο και το Αυτοκρατορικό Κοντσέρτο για πιάνο, μια τονικότητα που ο Μπετόβεν χρησιμοποιούσε για λαμπερά συμφωνικά έργα με πολλά χάλκινα πνευστά.

Τα προσχέδια της σονάτας ανάγονται στο 1796 και η πρώτη της έκδοση από τον εκδοτικό οίκο Artaria έγινε το 1797. Είναι η μοναδική σονάτα που ο Μπετόβεν εξέδωσε ξεχωριστά και είναι αφιερωμένη στη δεκαεξάχρονη μαθήτριά του, κόμησσα Άννα Λουίζ Μπάρμπαρα (Μπαμπέτ) Κέγκλεβιτς, με την οποία, κατά τον Τσέρνυ, ήταν σφοδρά ερωτευμένος και που είναι γνωστή ως «η Αγαπημένη» (Die Geliebte).

Η σονάτα έχει τέσσερα μέρη, που καλύπτουν ένα ευρύτατο συγκινησιακό και πιανιστικό φάσμα. Το allegro του πρώτου μέρους συνδυάζει το έντονο ρυθμικό στοιχείο με περισσή χαρά, κομψότητα και ομορφιά. Το αναστοχαστικό δεύτερο μέρος, largo, είναι γραμμένο στη μακρινή, σε σχέση με την αρχική, τονικότητα της ντο μείζονος. Διαπνέεται από βαθιά ευγένεια, απλότητα και πληρότητα. Γεμάτο τρυφερότητα και χιούμορ, το τρίτο μέρος, allegro-trio, με έντονα ρομαντική διάθεση, οδηγεί στο τρυφερό φινάλε-rondo που, σε ολόκληρο το έργο, είναι το μόνο χαρακτηριστικό γραφής της πρώτης περιόδου του συνθέτη.

— Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου

Συντελεστές – Διανομή

Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου (πιάνο)